Μνήμη Θερμοπυλών 2010

Χρόνος: Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Τόπος: Θερμοπύλες

Μακριά από τις μολυσμένες τερατουπόλεις των αστών, στον καθαγιασμένο από το Ελληνικό Αίμα Πεδίο της Μάχης των Θερμοπυλών, οι Αγωνιστές της Χρυσής Αυγής, έδωσαν ξανά το παρών.

Το κράτος, δεν τιμά τους Έλληνες αυτούς που αγωνίστηκαν για την Ελευθερία της Ελλάδας. Καλύτερα, όπως τόνισε στο λόγο του ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής. Θα ήταν φρικτό να ήθελαν να τιμήσουν το Βασιλιά Λεωνίδα, αυτοί που ξεπουλάν σήμερα την Ελλάδα. Μία σύγκρουση με το κράτος, που δόθηκε με ένα σύνθημα του Ίωνος Δραγούμη: “Κάτω το κράτος, ζήτω το Έθνος”.

Μα, και εμείς, δεν παρευρεθήκαμε για να τιμήσουμε, παρά να τιμηθούμε στον Ιερό αυτό χώρο. Η λαϊκή παράδοση, θέλει, τις ψυχές των νεκρών στρατιωτών να πλανώνται τη νύχτα στο πεδίο της μάχης όπου βρήκαν το θάνατο. Τα φάσματά τους, με το νοερό άγγιγμα τους, θα μας δώσουν τη δύναμη να συνεχίσουμε τον Αγώνα μας. Ένας καυτός αέρας, φυσά και τα Λάβαρα, ανεμίζουν. Η Γαλανόλευκη και ο Μαίανδρος με τα χρώματα της Τιμής, της Γης και του Αίματος.

Ο Λόγος του Συναγωνιστή του Μετώπου Νεολαίας, Ηλία Κασιδιάρη, μας πάει πίσω στο χρόνο και τα γεγονότα ζωντανεύουν. Η απελπισία του βασιλιά των βαρβάρων. Τα πολεμικά συμβούλια των Ελλήνων. Η μάχη των Ελλήνων με τους ξένους. Η προδοσία. Η θρασυδειλία των ξένων που φοβόντουσαν τους λιγοστούς Έλληνες και παρόλο που τους είχαν περικυκλώσει, δεν τους πλησίασαν αλλά τους εξαπέλυσαν βέλη.

Στη δύση του Ηλίου, οι δάδες στο σχηματισμού του συμβόλου “Λ” μαζί με το ίδιο το σύμβολο, φλέγονται, θυσία στη μνήμη του Βασιλιά Λεωνίδα, των τριακοσίων Σπαρτιατών και των εφτακοσίων Θεσπιών που παρέμειναν πιστοί στις θέσεις τους, ως το τέλος. Το Σύμβολο της Αρχαίας Σπάρτης, της Αιώνιας Πολιτείας. Το σύμβολο που έφεραν οι ασπίδες των τριακοσίων γενναίων πολεμιστών της που αναχωρώντας από την αρχαία Λακεδαίμονα για το πεδίο της μάχης, γνώριζαν πως ή θα επιστρέψουν φέροντας τες ως νικητές ή θα πεθάνουν πάνω σ’ αυτές. Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ.

Εθνικός Ύμνος και Ύμνος ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Λήξις τελετής. Τα λόγια του Αρχηγού μας, του Νίκου Μιχαλολιάκου, αντηχούν ακόμα. Λόγια, που διέλυσαν έναν ακόμη ιστορικό μύθο. Οι τριακόσιοι Σπαρτιάτες, δεν βρέθηκαν στις Θερμοπύλες, προκειμένου να καθυστερήσουν τη στρατιά του Ξέρξη. Όχι, ήταν στρατιώτες του Ελληνισμού, πιστοί στο καθήκον τους.

ΖΗΤΩ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ!

This entry was posted in Δράσεις - Εκδηλώσεις. Bookmark the permalink.

Leave a comment